Mundus Mirabilis

Iamdudum scripsi me denuo scripturum esse, tamen quidem mentitus sum. Ob hoc, ignosce mihi. Multa in vita mea venerunt varia, et haud egomet ipse rationem tenere poteram. Sed nunc redeo ut vobis proferam novam pelliculam quam feci! Quod feriae hibernales aguntur, multo plus mihi praebetur otii. Nuper εὐκαλήλῃ exerceor, et (quasi in legibus εὐκαλήλων legatur) carmen "What a Wonderful World" didici. Sed satis non erat: vertendum Latine. Propter quod nunc scribo!

Ecce Mundus Mirabilis:

Verba:

Viridant arbores

et rubent rosae

iam efflorescunt

animae nostrae

mihi cogitandus

mundus mirabilis

Caelum azureum

et nubes albae

candorque solis

at placet nox

et mihi cogitandus

mundus mirabilis

Iam arcūs colores

e nubibus pulchri

sunt velut in ore

cuiusquam sociī

Amici salutant

cum gaudio

re vera aiunt

"te... te amo"

Infantes flent sed

Mox vigebunt

nesciemus nos

quod callebunt

mihi cogitandus

mundus mirabilis.

Quaeso me corrigas si quid aptius putaris. :)